Każdy opiekun powinien wiedzieć, w jaki sposób zapewnić choremu na alzheimera właściwą opiekę i bezpieczne życie na co dzień. Najważniejsze jest stworzenie przyjaznych czterech kątów. Niemal 90 procent cierpiących na chorobę Alzheimera do końca życia pozostaje w swoim domu i w nim spędza najwięcej czasu. Dlatego warto, aby wnętrza były przystosowane do potrzeb chorej osoby.
Choroba Alzheimera sprawia, że pacjent wymaga szczególnej opieki. Zasada numer jeden brzmi: w mieszkaniu chorego musi być bezpiecznie. Aby to osiągnąć, nie jest potrzebny duży remont, wystarczy kilka drobnych modyfikacji.
-
Zapewnij choremu własny pokój. Powinno być to miejsce, które dobrze zna i w którym dobrze się czuje. Jeśli nie jest to możliwe, warto np. w salonie wydzielić osobną część tylko dla chorego. W pokoju oprócz wygodnego łóżka powinien znaleźć się także fotel oraz stolik z ulubionymi rzeczami – albumem ze zdjęciami (warto je podpisać, wtedy choremu będzie łatwiej rozpoznać osoby na fotografiach), książkami czy przedmiotami do trzymania w ręku (np. chusteczkami, piłeczkami etc.).
-
Zadbaj o właściwe oświetlenie. Obok łóżka chorego powinien znaleźć się wyłącznik światła, a także niewielka lampka nocna, która ułatwi poruszanie się w porze snu innych. Chorzy są niekiedy w tym czasie bardzo często aktywni: korzystają z toalety, spacerują itp.
-
Zabezpiecz schody i podłogi. W miarę postępu choroby podopieczny staje się mniej sprawny i może łatwo potknąć się i upaść. Dlatego zrezygnuj z chodników i dywaników oraz progów. Jeśli w domu są schody, do każdego stopnia zamocuj taśmę antypoślizgową lub odblaskową. Możesz również zamontować bramki. Na podłodze zamiast dywanów albo wykładzin dywanowych połóż zmywalną wykładzinę lub panele. Takie materiały można czyścić w łatwy sposób. Nie wchłaniają też przykrych zapachów (w późniejszym stadium choroby pacjent nie kontroluje potrzeb fizjologicznych).
-
Usuń niebezpieczne przedmioty. Zatroszcz się o to, aby chory nie miał dostępu do szklanych, ostrych czy ciężkich przedmiotów. Poza jego zasięgiem umieść również zapałki, zapalniczki, leki, środki czystości i szkodliwe substancje. Szafy i inne meble powinny być ustawione pod ścianą tak, aby chory nie potykał się o nie i nie obijał. Wszelkie długie przewody również muszą być pochowane. Jeśli jest to niemożliwe, osłoń je specjalnymi listwami lub przyklej taśmą do podłogi. Osłonić należy wszystkie gniazdka wtykowe (specjalne zatyczki można kupić np. w niektórych sklepach dla dzieci).
-
Nie dopuść do tego, aby chory samodzielnie otwierał okna i drzwi. Zamontuj zabezpieczenia chroniące przed otwarciem okien i drzwi balkonowych. Dodatkowo drzwi wewnętrzne i zewnętrzne nie mogą posiadać zasuwek lub haczyków, gdyż chory może próbować zamykać się w pomieszczeniu. Przy wyjściu z domu dobrze jest zainstalować dzwonek lub alarm, który uruchomi się w momencie, gdy podopieczny spróbuje wyjść sam z domu.
-
Chroń liczniki gazu i prądu przed dostępem chorego. Może próbować samodzielnie w nich manipulować. Schowaj ważne dokumenty. Paszporty, polisy lub pieniądze trzymaj poza zasięgiem chorego, np. w zamykanej szufladzie lub sejfie.
-
Zrezygnuj z luster. Chorzy często boją się swojego odbicia w zwierciadle. Dlatego najlepiej je zasłonić lub usunąć.
-
Opisz mieszkanie. Na drzwiach, szybach czy obrazkach powinny znajdować się karteczki z napisami, które umożliwią sprawne poruszanie się po domu.
- Jeśli chory jeździł autem, należy uniemożliwić mu dostęp do kluczyków. Wyjazd autem byłby nie tylko tragiczny dla niego, ale również całego ruchu ulicznego.
